วันอาทิตย์ที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2553

จับซาไท้เป้า ครั้งที่ 2

วันนี้ครบกำหนดต้องกินจับซาไท้เป้าอีกครั้ง ก้อยบอกว่าขมมากเหมือนเดิม

วันศุกร์ที่ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2553

ของฝากจากป้าแก้ม

วันนี้แก้มเอาของใช้สำหรับเด็กมาให้ก้อยหลายอย่าง
  • เตียงนอน+โมบาย
  • รถเข็นเด็ก
  • ชุดเด็กอ่อนและเด็กเล็ก
  • ขวดนม

วันอังคารที่ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2553

อายุครรภ์ 22 สัปดาห์

วันนี้คุณหมอชุมพลนัดตรวจครรภ์ตอนเช้า ไปถึงโรงพยาบาลเกือบ 9 โมงเพราะรถติด ได้คิวตรวจเป็นคิวที่ 2
ชั่งน้ำหนักได้ 58.2 กิโลกรัม เกินจากที่ควรเป็นนิดหน่อย ครั้งนี้มีเอาปัสสาวะไปตรวจเบาหวานด้วย แต่เป็นการตรวจง่ายๆด้วยตัววันแบบจุ่ม ได้ผลปกติ ครั้งหน้าจะตรวจแบบให้ทานกลูโคส
คุณหมอใช้เครื่องวัดการเต้นของหัวใจเด็ก ได้ 145 ครั้ง/นาที

วันเสาร์ที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2553

ดิ้นสม่ำเสมอ

ลูกดิ้นค่อนข้างเป็นเวลา
  • ตอนเช้า 9 โมง
  • ตอนเที่ยง
  • บ่าย 2
  • 6 โมงเย็น
  • และ 3 ทุ่ม

วันพฤหัสบดีที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2553

อายุครรภ์ 20 สัปดาห์

ก้อยอายุครรภ์ได้ 20 สัปดาห์แล้ว น้ำหนัก 57 กิโล ลูกดิ้นบ่อยมากขึ้น

วันอังคารที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2553

นอนไม่ค่อยหลับ

ช่วงนี้ก้อยนอนไม่ค่อยหลับ เมื่อคืนก่อน เป็นตะคริว 2 ครั้ง ส่วนเมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับเพราะว่าเมื่อยขามาก

วันเสาร์ที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2553

ในที่สุดก็รู้ผล

ก่อนบ่าย ก้อยโทรไปที่รพ.อีกครั้งเพื่อจะขอสายคุณหมออาภรณ์ภิรมย์ แต่คุณหมอติดคนไข้อยู่ พยาบาลบอกว่าถ้ามีอะไรผิดปกติก็จะโทรมา ก้อยไม่ยอมจะให้พยาบาลโทรมาแจ้งผล
หลังจากวางสายไปได้สักพัก พยาบาลก็โทรมา บอกว่า "ผลตรวจน้ำคร่ำปกติ ได้ลูกชายค่ะ" ก้อยพูดอะไรไม่ออก น้ำตาเริ่มซืมๆ ตอบกับพยาบาลว่า "ขอบคุณค่ะ" แล้วก็วางสาย
หลังจากนั้นก้อยก็หันมาบอกกับผมพร้อมน้ำตาว่า ผลปกติ และได้ลูกชาย ผมต้องเอาผ้าเช็ดหน้า(ของผม) ให้ก้อยเช็ดน้ำตา เพราะก้อยปล่อยโฮออกมา
ก้อยโทรไปบอกกับที่บ้าน ทุกครั้งที่โทรไปก็จะปล่อยโฮตลอด

นางพยาบาลขี้หวง

ก้อยโทรไปที่รพ. ถามเรื่องผลการตรวจน้ำคร่ำ พยาบาลบอกว่าผลออกแล้ว แต่ว่าต้องรอให้คุณหมอเป็นผู้แจ้งผลให้ทราบ
พยายามพูดยังไง พยาบาลก็ไม่ยอมบอก :(