วันอังคารที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

เปลี่ยนนมชงใหม่

ลองเปลี่ยนนมชงใหม่ จากเดิมยี่ห้อ Enfalac เป็น Dumex เพราะอ่านเจอใน net ว่านม Enfa โปรตีนสูงมาก อาจจะทำให้เด็กอ้วนง่าย และนอนบิด+ร้องเอี๊ยดอ๊าดบ่อย
เท็นเท็นไม่ค่อยนอนกลางวันบ่อยเหมือนเมื่อก่อน กินนมเก่งขึ้น ก้อยต้องอุ้มให้นมแทบจะตลอด

วันอาทิตย์ที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

overfeeding

อ่านจากกระทู้ในคลินิกนมแม่ บอกว่าอาการนอนบิด ร้องเอี๊ยดอ๊าด แหวะนม คืออาการของ overfeeding และถ้าทานนมผงด้วย จะทำให้เป็นโรคอ้วนได้
เลยพยายามจะลดนมผงลง แต่ไม่สำเร็จมากนัก เนื่องจากช่วงนี้เท็นเท็นหิวบ่อยมากๆ กินนมได้ไม่เกิน 2 ชม. ก็ทำท่าหิวจะกินอีก ไม่ป้อนก็ไม่ได้ จะร้องจนหน้าแดง

วันพฤหัสบดีที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

น้ำหอมปรับอากาศกลินยูคาลิปตัส

ซื้อน้ำหอมปรับอากาศกลิ่นยูคาลิปตัสมาฉีดในห้องนอน หวังว่าจะช่วยให้เท็นเท็นนอนหายใจสะดวกขึ้น และดิ้นน้อยลง

กินนมหลับยาวมาก

ปกติช่วงเย็นๆประมาณ 6 โมง เท็นเท็นจะร้องโยเย เมื่อวานให้เท็นเท็นกินนมชง 3 Oz ตอน 5 โมงเย็น แล้วอุ้มสักประมาณ 1 ชม. จึงค่อยวางบนเตียง ปรากฏว่าเท็นเท็นหลับยาวเลย ไปจน 4 ทุ่มกว่าจึงตื่น

วันเสาร์ที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

คุณแม่นักปั๊ม(มือใหม่)

ซื้อเครื่องปั๊มนมของ Camera แบบตันโยก เพื่อมาใช้ปั๊มนมเก็บไว้ตอนที่น้ำนมไหลแต่ว่าเท็นเท็นยังหลับ ทดสอบครั้งแรก ปั๊มได้ 2 Oz กว่าๆ เก็บไว้ไม่นานก็ให้เท็นเท็นกิน เพราะว่าร้อง

วันพุธที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

วางไม่ได้อีกแล้ว

ตอนกลางวันคุณแม่ต้องอุ้มเท็นเท็นตลอด วางไม่ได้เลย พอวางสักพักแล้วเท็นเท็นรู้ตัว ก็จะร้องจ๊าก ให้กินนมก็แหวะ
ส่วนตอนกลางคืน ก็ดิ้นดุกดิก ดิ้นแรงมากด้วย เคยดิ้นไปไกลจากที่นอนเดิมมาก เลยต้องเอาผ้าห่มมาวางขวางเอาไว้ไม่ได้ดิ้นไปไกลมาก เดี๋ยวตกเตียง
น้ำนมคุณแม่มีมากขึ้น ให้เท็นเท็นดูดได้เกือบตลอด จนตอนนี้เท็นเท็นดูอวบอ้วนไปทุกส่วนเลย

วันอังคารที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

แหวะแทบจะทุกมื้อ

เท็นเท็นจะแหวะนมแทบจะทุกมื้อ พยายามจะให้เรอหลังกินนมก็ไม่ค่อยสำเร็จ จะร้องให้จนต้องเลิกให้เรอ
วิธีที่พอช่วยได้บ้างคือให้อุ้มให้ตัวไม่นอนราบกับพื้นสักพักนึงก่อน จึงค่อยวางบนเตียง
เท็นเท็นมักจะร้องกวนตอนช่วง 6 โมงเย็น และตอนเช้าๆมักจะดิ้นดุกดิกไปมา เหมือนกับนอนไม่ค่อยหลับ ต้องเอามือจับเอาไว้หรืออุ้ม

วันอาทิตย์ที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

ฉีดวัคซีนป้องกันไวรัสตับ

หาเท็นเท็นไปฉีดวัคซีนวัคซีนป้องกันไวรัสตับอักเสบบีที่รพ.วิภาวดี พบคุณหมอยุพาพิน (รอนานมาก)
ชั่งน้ำหนักได้ 4.6 กิโล วัดความสูงได้ 55 ซม. (เพิ่มมา 3) อยู่ในเกณฑ์ดี
เท็นเท็นนิ่งมาก นั่งรถไปกลับไม่ร้องเลย หลับตลอด มีร้องตอนหลังคุณหมอตรวจเสร็จ เพราะหิว และตอนฉีดยา
เท่านั้น แต่ก็ร้องไม่นานแล้วก็หลับ

วันพุธที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

ขึ้นมานอนข้างบน

เท็นเท็นอายุครบ 1 เดือน เลยย้ายขึ้นมานอนที่ห้องนอนข้างบนเป็นครั้งแรก โดยนอนเตียงกับคุณพ่อและคุณแม่

วันจันทร์ที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

แปลกๆ

เมื่อวานหลังจากเท็นเท็นทานนมตอนบ่ายเสร็จ จะหลับสนิทมากๆ ตอนบ่าย 3 จะพาไปอาบน้ำ ก็ไม่ยอมตื่น เลยอาบทั้งๆที่ยังง่วง ไม่ร้องงอแง อาบเสร็จก็ไม่ร้อง นอนต่อจนถึง 6 โมง จนพ่อกับแม่สงสัยว่าหนูเป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมนอนมากจัง
แต่พอช่วงทุ่มกว่าๆ เท็นเท็นก็กลับมาปกติ ร้องจะกินนม และกินแต่ครั้งนานมากๆ กินเสร็จก็แหวะนมตลอด ไม่ยอม จนเที่ยงคืนได้นมชงไป 2 Oz จึงยอมนอนหลับปุ๋ย

วันเสาร์ที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

อึกลางคืนน้อยลง

เท็นเท็นอึกลางคืนน้อยลง เดิมตั้งแต่ช่วง 6 โมงเย็นถึงเช้า จะใส่ผ้าอ้อมสำเร็จรูป เวลาเปลี่ยนทุกครั้งก็จะมีอึตลอด แต่ 2 วันที่ผ่านมา ก่อนเที่ยงคืนจะไม่ค่อยอึแล้ว
เวลานอนก็กวน(ตื่น)น้อยลง

วันพุธที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

น้ำหนัก 4 กิโล

ก่อนหน้าน้ำหนักไม่ค่อยเพิ่ม จึงให้นมชงหลังดูดนมแม่ ชั่งน้ำหนักเท็นเท็นวันนี้ได้ 4 กิโลกรัม (รวมผ้าอ้อมและเสื้อ)

วันอังคารที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

กิจวัตรประจำวัน

ตอนเช้าถูกปลุกโดยนาฬิกาเท็นเท็นตอนตี 5 กว่าๆ อาบน้ำ กินข้าว แต่งตัวไปทำงาน
ออกจากที่ทำงานประมาณบ่าย 3 (ขอออกเร็วหน่อยในช่วงนี้) ถึงบ้าน 4 โมงกว่าๆ มาถึงก็เช็ดขี้และเยี่ยวที่เท็นเท็นมักจะถ่ายไว้ตรงเวลา
อุ้มเท็นเท็นเดินเล่นในบ้าน ถึง 1 ทุ่มก็ทานข้าว อาบน้ำนอน
4 ทุ่มกว่าและตี 2 เท็นเท็นจะตื่นมากินนม

มดลูกบีบ

ก้อยรู้สึกเจ็บเวลาเท็นเท็นดูดนม เพราะดูดแรงมาก
น้ำคาวปลาที่เคยออกน้อยลง วันนี้ออกมากขึ้นด้วย

วันจันทร์ที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

ทานยาเพิ่มน้ำนม

น้ำนมก้อยยังมาไม่มาก ไม่พอกับที่เท็นเท็นจะกิน ส่วนใหญ่ก้อยจะมีน้ำนมช่วงดึกๆ เคยลองปั๊มออกมาไม่มาก แค่ 1 Oz ก้อยเลยทานยาเพิ่มน้ำนมอีกตัวนึงคือยาประสระน้ำนม เป็นยาแผนโบราณ ทานครั้งละ 5 เม็ดเช้าเย็น